Miód Manuka jest obecnie jednym z najbardziej cenionych miodów na całym świecie. Powstaje z nektaru kwiatów krzewu manuka, który występuje jedynie w Nowej Zelandii. Swoje cenne właściwości prozdrowotne zawdzięcza zawartości dużej ilości methylglyoxalu. Miód Manuka zalicza się do tzw. super żywności, czyli produktów spożywczych o właściwościach wspomagających prawidłowe funkcjonowanie.

Właściwości miodu Manuka

Miód Manuka wykazuje silne właściwości antybakteryjne oraz antyseptyczne. Wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu pokarmowego, dzięki regulacji mikrobiomu jelit. To co wyróżnia miód Manuka na tle innych, to zdecydowanie wyższe stężenie, naturalnie występującego w miodach związku – metyloglioksalu. Szacuje się, że jego stężenie w miodach manuka jest nawet kilkaset razy większe niż w przypadku pozostałych miodów (od 100mg/kg do 1000mg/kg). Europejski miód, który również doceniany jest ze swoich właściwości prozdrowotnych, zawiera średnio około 3,1mg/kg metyloglioksal.

Właściwości miodu manuka:

• antybakteryjne,
• antyoksydacyjne (eliminujące wolne rodniki),
• antyseptyczne,
• przeciwgrzybiczne,
• przeciwwirusowe,
• przeciwzapalne.

Miód manuka pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego i wzmacnia organizm całościowo. Można wykorzystać go również w kosmetyce. Stanowi bowiem idealny dodatek np. do odżywczych maseczek olejowych, o których pisaliśmy w artykule https://oleje-zimnotloczone.pl/domowe-receptury-na-odzywcze-maseczki-do-twarzy/!

Jak smakuje miód manuka?

Kwiaty krzewu manuka wyróżniają się silnym, specyficznym aromatem i dużą ilością nektaru, który wabi pszczoły. Pszczoły produkują z pozyskanego nektaru ciemny oraz gęsty miód, który cechuje się nieco intensywnym smakiem. W odczuciu jest lekko ziołowy i zielny, a jednocześnie kwiecisty. Często jego smak porównywany jest do smaku toffi z nieco ostrym, lekko orzechowym twistem, szczypiącym w gardło.

Methylglyoxal – co to jest?

Methylglyoxal zaliczany jest do związków organicznych, które należą do grupy aldehydów. Powstaje w procesie przenikania cząsteczek glukozy do komórek somatycznych, czyli procesie gliolizy. Tam z kolei w wielu procesach przekształcony zostaje w czystą energię.

W praktyce można spotkać się z oznaczeniami MG lub MGO, które są skrótem od nazwy, naturalnie występującego w miodach, aktywnego związku. Warto również zaznaczyć, że MGO nawiązuje do nazwy jednego z certyfikatów dlatego, na niektórych słoiczkach można spotkać informację o stężeniu MG, z kolei na innych MGO.

Pionierskie badania nad składem miodu manuka przeprowadził profesor Thomas Henle, który pracował na Politechnice w Dreźnie. Obecnie jest on jednym z czołowych badaczy żywności, a wyniki jego badań zostały potwierdzone przez naukowców z Nowej Zelandii, między innymi przez profesora Molana, który specjalizuje się w certyfikacji miodów manuka. Dzięki jego pracy stworzono powtarzalną i wiarygodną jedną z dwóch czołowych metod certyfikacji.

Zawartość methylglyoxalu w miodach manuka:

* podział ze względu na rodzaj certyfikacji

MGO 550+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 550 mg/kg
MGO 400+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 400 mg/kg
MGO 250+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 250 mg/kg
MGO 100+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 100 mg/kg

UMF 18+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 696 mg/kg
UMF 15+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 514 mg/kg
UMF 10+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 263 mg/kg
UMF 5+ stężenie methylglyoxalu na poziomie 83 mg/kg

Miód MGO czy UMF?

Na rynku można się spotkać z dwoma podstawowymi rodzajami certyfikacji MGO oraz UMF.

Certyfikacja MGO ™ Manuka Honey w bezpośredni sposób odzwierciedla informację na temat stężenia methylglyoxalu w miodach. Im wyższa zawartość MGO, tym wyższa jakość miodu. W Nowej Zelandii można się spotkać nawet z miodami oznaczonymi 700+ oraz 850+.

W jaki sposób należy odczytywać te informacje? W miodzie znajduje się nie mniej niż… podana liczba miligramów methylglyoxalu w kilogramie miodu. Dodatkowo badania przeprowadzone w 2016 roku oraz w 2018 roku na zlecenie firmy Propharma wykazały, że zawartość methylglyoxalu w miodach Manuka certyfikowanych MGO jest zdecydowanie dużo wyższa niż ta podawana przez producenta. Różnice sięgają nawet 200 mg/kg.

Dodatkowe czynniki badane w procesie certyfikacji MGO;

• DHA (dihydroxyaceton) – prekursor methylglyoxalu,
• HMF (hydroksymethylfurfural),
• Liczba diastazowa – która wskazuje poziom aktywności enzymów w miodzie,
• Leptosperin,
• badania mikrobiologiczne.

Certyfikacja UMF (ang. Unique Manuka Factor), to sposób, który był stosowany zanim odkryto methylglyoxal i opracowano metodę MGO.Metoda ta polega na mierzeniu antybakteryjnej siły miodu. Miodom nadaje się czynnik UMF, który stanowi pewny rodzaj znaku jakości i jest zarezerwowany wyłącznie dla organizacji UMFHA (ang. Unique Manuka Factor Honey Association).

Certyfikacja UMF obecnie obejmuje:

• methylglyoxal,
• DHA,
• HMF,
• Leptosperin.

Informacja podana na słoiczku oznacza tzw. aktywność miodu. Im wyższa, tym miód wykazuje silniejsze właściwości.

Który rodzaj miodu wybrać?

Podstawową wadą certyfikacji UMF jest duży margines błędu, który wynosi aż 25%, jak również niemożność wskazania tego jednego składnika odpowiedzialnego za osławione już właściwości miodu manuka. Z kolei metoda MGO skupia się praktycznie wyłącznie na stężeniu methylglyoxalu i określenie jego ilości w konkretnym miodzie. Dodatkowo MGO w przeciwieństwie do UMF nie mierzy siły antybakteryjnej miodu. Minusem tej metody certyfikacji zarzuca się wybiórczość: MGO skupia się wyłącznie na zawartości wspomnianego związku aktywnego, a przecież methylglyoxal nie jest jedynym składnikiem odpowiedzialnym za prozdrowotne właściwości miodu manuka.

Dlatego doskonałym narzędziem jest możliwość przeliczenia wartości MGO-UMF. Przykład: UMF 5+ odpowiada MGO 83+, z kolei UMF 20+ to MGO 829+.

Niezależnie od tego na jaki miód manuka ostatecznie padnie wybór, warto po niego sięgać i korzystać z jego prozdrowotnych właściwości.